‘Ik breng hier niet alleen al mijn meest directe zintuiglijke genoegens bijeen – ik zie, raak aan, pela f, hap, slik – mar ook de meest elementaire gevoelens.’ – Carlos Fuentes
De Maya’s ontdekken en veroveren Spanje; de zonen van Hernán Cortés, de veroveraar van Mexico, twisten over de oorzaken van de ondergang van hun vader; de Romeinse aanvoerder Scipiobelegert de laatste Spaanse verzetshaard Numantia;Columbus moet toezien hoe zijn paradijselijke Amerika geëxploiteerd wordt door Japanners; en een Ierse acteur sterft na een orgie met zevenhoeren aan boord van een zeiljacht voor de kust van Acapulco. Ook in Apollo en de Hoeren kiest Carlos Fuentes weer historische personen en gebeurtenissen als uitgangspunt voor een fascinerend spel met de tijd, waarbij heden en verleden, fantasie en werkelijkheid geleidelijk door elkaar gaan lopen en historische figuren als Jerónimo de Aguilar, Hernán Cortés, diens beide zonen Martín I en Martín II, Cornelius Scipio Aemilianus en Colombus oprijzen uit de stoffige annalen van de geschiedenis en op indrukwekkende manier tot leven worden gewekt. Het motief van de sinaasappelboom wordt geraffineerd gebruikt als steeds terugkerend symbool van de uitwisseling tussen culturen die in het boek een centraal thema vormt; Fuentes laat zo ook overtuigend zien dat het verleden voortdurend doorwerkt in het heden en dat de geschiedenis kan dienen als spiegel voor onze huidige tijd.
Deze ‘roman in vijf novellen’ (Times Literary Supplement) kan zonder overdrijving een van de grote werken van Fuentes worden genoemd, door de veelzijdige thematiek, de overtuigingskracht, de ingetogenheid, de humor en de verrassende actualiteit.
